Władysław Fierek, urodzony 28 sierpnia 1838 roku w Kępnie, był znaną postacią w polskiej kulturze muzycznej. Zmarł 24 lipca 1911 roku w Grodzisku Wielkopolskim, pozostawiając po sobie bogate dziedzictwo artystyczne.
Jako kompozytor oraz pedagog, Fierek miał znaczący wpływ na rozwój muzyki w Polsce, łącząc swoje umiejętności z pasją do nauczania.
Życiorys
Władysław Fierek był synem Antoniego i Joanny z Kucharskich. Jego edukacja rozpoczęła się w latach 1855–1958, kiedy uczęszczał do seminarium nauczycielskiego w Paradyżu. W tym czasie pod okiem Nachbarda uczył się gry na organach oraz dyrygentury chóralnej.
W 1858 roku przeniósł się do Grodziska, gdzie objął posadę nauczyciela. Właśnie wtedy zwrócił na niego uwagę miejscowy proboszcz Aleksy Prusinowski, dzięki któremu Władysław Fierek otrzymał stypendium Towarzystwa Naukowej Pomocy im. Karola Marcinkowskiego. Stypendium to umożliwiło mu kontynuację studiów w instytucie muzyki kościelnej w Berlinie, jednocześnie pogłębiając swoje umiejętności w grze na fortepianie.
Jednak z powodu śmierci swojego zastępcy musiał przerwać studia po roku i wrócić do Grodziska. Po powrocie, poza pracą w szkole, oferował także lekcje gry na fortepianie oraz organizował koncerty mające na celu wsparcie ubogich.
W 1886 roku stał się współzałożycielem grodziskiego „Towarzystwa Śpiewu Polskiego”. W życiu osobistym był żonaty z Aleksandrą (która zmarła w 1906 roku) i miał z nią syna Szczęsnego. Po zakończeniu swego życia w Grodzisku Wielkopolskim, został tam pochowany.
Twórczość
W twórczości Władysława Fiorka można znaleźć liczne przykłady różnorodnych kompozycji, które odzwierciedlają jego bogaty dorobek artystyczny. W jego repertuarze znajdują się szczególnie utwory chóralne, wśród których wyróżniają się takie dzieła jak „Echo”, „Zakochana”, „Pieśń wiosenna”, „Nadzieja”, „Modlitwa dziewczyny”, „Kalina” oraz „Tęsknota”.
Dodatkowo, Fierek komponował utwory na fortepian oraz liczne dzieła o charakterze religijnym, do których zaliczają się msze, litanie, motety oraz hymny. Jego muzyczne osiągnięcia zdecydowanie wpłynęły na kulturę muzyczną.
W 1914 roku, dzięki staraniom jego syna, ukazał się „Śpiewnik”, w którym zgromadzono aż 80 pieśni przeznaczonych na chór męski oraz mieszany. To wydanie stanowiło ważny element w promowaniu twórczości Fiorka oraz jego angażującego podejścia do komponowania muzyki chóralnej.
Pozostali ludzie w kategorii "Kultura i sztuka":
Grzegorz Mielczarek | Władysław Turowski (pisarz) | Gosia Baczyńska | Paula Wężyk | Władysław Rabski | Krzysztof SzymoniakOceń: Władysław Fierek