Antonio Wiatrak

Pochodził z rodziny, która miała wpływ na jego przyszłość. Jego ojcem był Tomasz Wiatrak, a matką Marianna Poszwińska. Po zakończeniu edukacji w gimnazjum, Antonio postanowił związać życie zawodowe z kupiectwem. W 1892 roku wyruszył w podróż przez Hamburg, Nowy Jork oraz Panamę, aż do Gwatemali. Tam otworzył kantor bankowy, a w 1896 roku założył plantację kawy, której eksport stał się jednym z jego głównych zajęć.

W 1902 roku Wiatrak przeniósł się do Berlina, gdzie pod szyldem „Gwatemala – Dom Importowy Kawy i Herbaty” zajął się importem kawy. To właśnie w tym okresie otworzył swoją palarnię, a także zaczął pełnić funkcje konsula generalnego Gwatemali oraz konsula Nikaragui i Kostaryki.

W 1918 roku postanowił przenieść swoją działalność do Gdańska. Kontynuując sukcesywnie swoje interesy, działał przy Hundegasse 65, obecnie znanej jako ul. Ogarna. Dodatkowo, między 1923 a 1938 rokiem był konsulem Gwatemali, a także pełnił urząd konsula Hondurasu (1927–1939) oraz Nikaragui (1925–1939) w Gdańsku. Jego zasługi zostały docenione, kiedy wybrano go dziekanem korpusu konsularnego w tym mieście.

Antonio Wiatrak był również certyfikowanym rzeczoznawcą Izby Kupieckiej w Gdańsku. Po swojej śmierci, spoczął na cmentarzu katolickim w Sopocie, w kwaterze H2-A-1, gdzie jego życie i dokonania są pamiętane do dziś.