Maria Teresa Nowakowska, znamienita postać w dziedzinie chemii, przyszła na świat 27 maja 1929 roku w Kępnie, a swoje ostatnie dni spędziła 17 czerwca 2017 roku w Opolu. Była polską chemiczką, której specjalizacja obejmowała polimeryzację i kopolimeryzację związków winylowych. Jej osiągnięcia naukowe i dydaktyczne miały znaczący wpływ na rozwój tej dziedziny w Polsce.
W trakcie swojej kariery zawodowej, Nowakowska była związana z Wyższą Szkołą Pedagogiczną w Opolu, która obecnie funkcjonuje jako Uniwersytet Opolski. Jej zaangażowanie w badania naukowe oraz dydaktykę palcem na to, jak ważne jest połączenie teorii z praktyką w naukach chemicznych.
Życiorys
Maria Nowakowska przyszła na świat w 1929 roku w Kępnie, w rodzinie o silnych tradycjach nauczycielskich. W trakcie II wojny światowej przebywała z rodzicami w Wieluniu, gdzie to właśnie ojciec był jej nauczycielem. Po zakończeniu działań wojennych, w 1945 roku, rodzina przeniosła się do Opola, gdzie trzy lata później Maria uzyskała świadectwo dojrzałości w Liceum Matematyczno-Fizycznym.
W 1954 roku zakończyła studia na Wydziale Chemicznym Politechniki Śląskiej w Gliwicach, gdzie miała zaszczyt uczyć się pod okiem wybitnych profesorów Władysława Leśniańskiego oraz Włodzimierza Dahliga. Po uzyskaniu tytułu magistra, rozpoczęła swoją karierę zawodową w Instytucie Syntezy Chemicznej w Gliwicach – Oddział Kędzierzyn, obecnie znanym jako Instytut Ciężkiej Syntezy Organicznej „Blachownia”, ICSO. Początkowo prowadziła niewielki zespół badawczy, a z czasem z sukcesem stanęła na czele trzydziestoosobowego zespołu naukowo-badawczego.
W 1964 roku, osiągając sukces jako pierwszy pracownik ICSO, uzyskała stopień naukowy doktora. Jej sukces zainspirował innych pracowników instytutu do podjęcia dalszej edukacji. Już niedługo potem zdobyła tytuł doktora habilitowanego, stając się jedną z nielicznych osób, które osiągnęły ten tytuł w instytucie o zasięgu regionalnym.
W 1972 roku Maria przeniosła się do Wyższej Szkoły Pedagogicznej w Opolu, gdzie rozpoczęła pracę jako docent. Dwa lata później, biorąc pod uwagę jej bogate doświadczenie badawcze, powierzono jej kierownictwo Zakładu Technologii Chemicznej w Instytucie Chemii tej uczelni. W latach 1975–1981 pełniła także funkcję zastępcy dyrektora tego instytutu, a w 1984 roku uzyskała tytuł profesora.
Oprócz działalności naukowo-dydaktycznej, aktywnie angażowała się w życie społeczno-polityczne Opola. W okresie od kwietnia 1980 do sierpnia 1981 roku była przewodniczącą Rady Zakładowej Związku Nauczycielstwa Polskiego w WSP, co przyczyniło się do nawiązania współpracy pomiędzy członkami NSZZ „Solidarność” a innymi organizacjami związkowymi. W styczniu 1982 roku współtworzyła Obywatelski Komitet Ocalenia Narodowego w Opolu, a następnie przewodniczyła Wojewódzkiej Radzie Patriotycznego Ruchu Ocalenia Narodowego.
W latach 1981–1984 Maria Nowakowska pełniła funkcję prorektora ds. naukowych, będąc pierwszą kobietą na tym stanowisku w Wyższej Szkole Pedagogicznej. W obliczu wprowadzenia stanu wojennego w Polsce, jej zadania były wyjątkowo trudne, lecz z determinacją broniła osób oskarżanych o działania przeciwko państwu. W ciągu swojej kariery opublikowała 120 prac naukowych oraz zdobyła 52 patenty. Jedną z jej wychowanek była Krystyna Czaja, która później objęła stanowisko rektora Uniwersytetu Opolskiego.
Zmarła w 2017 roku w Opolu, a jej miejsce spoczynku znajduje się na Cmentarzu Komunalnym w Opolu-Półwsi.
Przypisy
- Zmarła prof. dr hab. inż. Maria Nowakowska. uni.opole.pl. [dostęp 20.06.2017 r.]
- Zmarła prof. dr hab. inż. Maria Nowakowska, artykuł na stronie UO [on-line] [dostęp 21.06.2017 r.]
- Nicieja 2004, s. 143.
- Nicieja 2004, s. 144.
Pozostali ludzie w kategorii "Nauka i edukacja":
Adolf Warschauer | Bogdan Baranowski | Patrycja GrzebykOceń: Maria Nowakowska (1929–2017)